Ιανουάριος 2019

Νεα T.E.B.E.A. & Εταιρειων/Μελων

Ανακοινωση ΤΕΒΕΑ για γηπεδο γκολφ στο Καβο Γκρεκο

the_dunes_course_desk

Σε ότι αφορά χθεσινά δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι η η Έκθεση Δέουσας Εκτίμησης
Επιπτώσεων στις Προστατευόμενες Περιοχές του Δικτύου Natura 2000, Τόπος Κοινοτικής
Σημασίας (ΤΚΣ) και Ζώνη Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) Εθνικό Δασικό Πάρκο (ΕΔΠ) Κάβο
Γκρέκο, για τη δημιουργία γηπέδου γκολφ στην Επαρχία Αμμοχώστου είναι αρνητική
καλούμε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς όπως βρεθούν οι τρόποι και οι λύσεις ώστε το
έργο να προχωρήσει.

Καλούμε την αρμόδια Περιβαλλοντική Αρχή όπως προτείνει τα κατάλληλα μέτρα ούτως
ώστε να βρεθεί ο τρόπος να προχωρήσει ένα τόσο σημαντικό έργο για την Επαρχία μας και
παράλληλα να προστατευθεί και το περιβάλλον.

Ως ΤΕΒΕΑ θεωρούμε ότι τέτοια έργα θα αποτελέσουν παράγοντα σημαντικής
κοινωνικοοικονομικής αλλά και πολιτιστικής αναβάθμισης στο προϊόν της περιοχής, κάτι το
οποίο διαπιστώνεται στη Μελέτη Δέουσας Εκτίμησης Επιπτώσεων στο Περιβάλλον, όπως
αυτή έχει κατατεθεί στο Τμήμα Περιβάλλοντος τον Απρίλιο του 2018.
Ως εκ τούτου, θεωρούμε ότι η υλοποίηση τέτοιων έργων καίριας σημασίας για την επαρχία
Αμμοχώστου, τα οποία θα ανοίξουν εκατοντάδες νέες θέσεις εργασίας και θα
συνεισφέρουν στο οικονομικό προϊόν, πρέπει αναμφίβολα να ενθαρρύνονται. Σε
περίπτωση, μάλιστα, εντοπισμού αρνητικών επιπτώσεων στο περιβάλλον, τότε η αρμόδια
περιβαλλοντική αρχή, οφείλει να προχωρήσει προς την εξεύρεση εναλλακτικών λύσεων,
ούτως ώστε αφενός να προστατεύεται το προστατευόμενο περιβάλλον της περιοχής, και
αφετέρου να δημιουργούνται έργα βιώσιμης ανάπτυξης.

Εξάλλου, στις 15 Ιανουαρίου 2019, κατά την παρουσίαση του έργου της μαρίνας
Παραλιμνίου, ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κ. Νίκος Αναστασιάδης, τόνισε, μεταξύ
άλλων, τη σημασία του έργου της δημιουργίας γηπέδου γκολφ στο Κάβο Γκρέκο, λέγοντας
κατά λέξη ότι «για το υπό εξέταση γήπεδο γκολφ – καταβάλλουμε προσπάθειες για να
δούμε πώς μπορούν να ξεπεραστούν κάποια προβλήματα που αναφύονται λόγω τηςπεριοχής που έχει κηρυχθεί ως δασική έκταση, αλλά με έναν ανασχεδιασμό ελπίζω ότι θα
ξεπεραστούν τα προβλήματα».

Το ΤΕΒΕΑ καλεί την Κυβέρνηση να βρει εναλλακτικούς τρόπους για προώθηση υλοποίησης
του έργου και να μην παραμείνει στα χαρτιά ακόμη ένα έργο που θα προσέφερε σημαντική
αναζωογόνηση στην ημικατεχόμενη επαρχία Αμμοχώστου.

Εμποροοικονομικα Νεα

Επαναβεβαιωσαν το αιτημα τους για αναγνωριση της ΤΕΒΕΑ οι Δημαρχοι και οι Κοινοταρχες της επαρχιας Αμμοχωστου

tebea

Παρασκευή, 11 Ιανουαρίου 2019

Το κοινό αίτημά τους για αναγνώριση της Τουριστικής, Εμπορικής και Βιομηχανικής Εταιρείας Αμμοχώστου ως Περιφερειακό Επιμελητήριο επαναβεβαίωσαν οι τοπικοί άρχοντες και επιχειρηματίες της ελεύθερης επαρχίας Αμμοχώστου.

Σε κοινή συνεδρία που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη, 10 Ιανουαρίου 2019 στα γραφεία του Δήμου Παραλιμνίου με το Διοικητικό Συμβούλιο της ΤΕΒΕΑ, επαναβεβαιώθηκε η διαχρονική στήριξη στις προσπάθειες της Τουριστικής, Εμπορικής και Βιομηχανικής Εταιρείας Αμμοχώστου για προώθηση της ανάπτυξης στην Επαρχία Αμμοχώστου αλλά και την από κοινού προσπάθεια για επίσημη αναγνώριση της ΤΕΒΕΑ από την πολιτεία σύμφωνα και με την κοινή διακήρυξη που υπογράφηκε από όλους τους Δημάρχους και Κοινοτάρχες τον Δεκέμβριο του 2012.

Κατά τη συνεδρία επαναδιατυπώθηκε ο πάγιος και διαχρονικός στόχος της ΤΕΒΕΑ για την κοινή προώθηση των αιτημάτων των κατοίκων της επαρχίας Αμμοχώστου και τονίστηκε από τους συνέδρους ότι θα προχωρήσουν ενωμένοι σε διεκδίκηση των αιτημάτων και υλοποίηση του κοινού οράματος για ολόκληρη την επαρχία.

Μετά το πέρας της συνεδρίας έγινε η καθιερωμένη κοπή της Βασιλόπιτας με τυχερό τον Δήμαρχο Σωτήρας, Γεώργιο Τάκκα.

Γραφείο Τύπου ΤΕΒΕΑ

غير مصنف

Επισκεψη Παγκυπριας Συνομοσπονδιας Ομοσπονδιων Συνδεσμων Γονεων Δημοσιων και Κοινοτικων Νηπιαγωγειων στα Σχολεια Ριζοκαρπασου – Χρονογραφημα

tziov._kouzalis

Του κ. Τζιοβάνη Κουζαλή
Ένα οδοιπορικό που ξεκινά από μια υπόσχεση, ένα τάμα για ένα ευλαβικό προσκύνημα στο Ριζοκάρπασο, ως το λιγότερο που εμείς οι γονείς στους Συνδέσμους Γονέων έχουμε υποχρέωση να πράξουμε. Ξεκινήσαμε το ταξίδι μας από το Δασάκι Άχνας στις 7:30 π. μ. όπου φορτώθηκαν το κουκλοθέατρο, η Αμοδόχος, η υδροδόχος (δωρεά για το Νηπιαγωγείο από την Παγκύπρια Συνομοσπονδία μας) και τα σάντουιτς – γλυκίσματα και ποτά (προσφορά του Εθνικού Άχνας). Περάσαμε το οδόφραγμα γύρω στις 08:00.
Από εκεί κατευθυνθήκαμε προς το Βαρώσι και ταξιδέψαμε παράλληλα με τα τείχη της Αμμοχώστου. Προς τα ανατολικά. Περάσαμε δίπλα από τον αρχαιολογικό χώρο της Σαλαμίνας και ταξιδεύοντας μέσ’ από τα χωριά Τρίκωμο, Μπογάζι, Άγιο Θεόδωρο, Ταύρου, Κώμα του Γιαλού, Λεονάρισσο, Άγιο Ανδρόνικο, Γιαλούσα, Αγιά Τριάδα φτάσαμε στο Ριζοκάρπασο. Δύσκολη η διαδρομή. Πού πάμε; Ποιούς θα δούμε; Τί θα βρούμε; Τελικά όμως πιο δύσκολη φάνηκε η επιστροφή… γιατί στην επιστροφή ΠΟΝΑΣ. Λυπάσαι, όχι γι’ αυτό που έκανες ….αλλά για το ταξίδι που δεν έκανες πιο νωρίς. Οι Ερινύες θα με ενοχλούν μέχρι να πετύχω κάτι καλύτερο. Γιατί είμαι και εγώ απόγονος του Ευαγόρα, είμαι και εγώ Κερυνιώτης/Βαρωσιώτης, είμαι και εγώ Καρπασίτης.
Στη διαδρομή μας για το Ριζοκάρπασο ή για τους πολλούς «Καρπάσι» είχαμε συζήτηση για τα κατεχόμενα μέρη μας. Παρακολουθούσαμε όλοι μέσ’ από τα παράθυρα του λεωφορείου – βουβοί και με βουρκωμένα μάτια – τις ακατοίκητες οικίες και τα ερειπωμένα σπίτια των συμπατριωτών μας. Οδυνηρό να βλέπεις τις κατεστραμμένες και παραμελημένες μας εκκλησιές. Ένα θέαμα πρωτόγνωρο για μας, Εκκλησίες χωρίς σταυρούς και τα τζαμιά που φύτρωσαν έντεχνα δίπλα από κάθε εκκλησιά, να προσπαθούν να επιβάλουν στη σκέψη μας ότι ο τόπος αυτός δεν μας ανήκει, χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα… «Λογαριάσατε λάθος με τον Νου σας εμπόροι»…
Επίσκεψη στο Νηπιαγωγείο και Δημοτικό Σχολείο Ριζοκαρπάσου
Ο Διευθυντής και οι δάσκαλοι των σχολείων του Ριζοκαρπάσου, αφού μας υποδέχθηκαν με θέρμη, μαζί με τους Τουρκοκύπριους συνοδούς μας που πρέπει να ομολογήσω ήταν πολύ φιλικοί και διακριτικοί μαζί μας. Οι δάσκαλοι και ο Διευθυντής, μας ξενάγησαν στο χώρο του σχολείου. Μιλήσαμε με τους δασκάλους και με τα παιδάκια που μας περίμεναν με ανυπομονησία και τους χαρίσαμε διάφορα δώρα και παραμύθια (όλα δωρεά από απλούς πολίτες και φίλους με ευαισθησία και τους οποίους θα ευχαριστήσουμε τον κάθε ένα προσωπικά στο τέλος). Έπειτα, συνομιλήσαμε και συζητήσαμε με τον Διευθυντή κ. Στέλιο Χριστόδουλο, όσον αφορά τα προβλήματα, τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες κάτω από τις οποίες οι εκπαιδευτικοί προσφέρουν μόρφωση στους μικρούς και μεγάλους μαθητές του Ριζοκαρπάσου.
Μας ενημέρωσε για το τι ακριβώς χρειάζονται και τι στερείται το σχολείο από άποψη βοηθητικών υλικών που είναι απαραίτητα για την ομαλή λειτουργία του σχολείου. Ετοιμάσαμε μία λίστα από τα απαραίτητα. Και ξέρετε κάτι; Δεν θα τα ζητήσουμε από το Υπουργείο, ούτε και από την Σχολική Εφορία. Ο κόσμος αγκάλιασε την επίσκεψη μας με αγάπη. Ο απλός κόσμος που έβαλε το χέρι στην τσέπη του για να στηρίξει αυτά τα παιδιά. Διότι κάποιοι που θα έπρεπε να το κάνουν αδιαφορούν.
Εκείνο που μας ξένισε ήταν η απουσία της σχολικής Εφορίας. Πως είναι δυνατόν να χρειάζεται να πάμε εμείς για να πάρουμε Κουκλοθέατρο και αμμοδόχο. Πως είναι δυνατόν σε όλη την Κύπρο να έχουμε τα πάντα και εδώ το υπουργείο μας και η σχολική μας εφορία ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ. Διερωτάσαι… ποιός είναι ο κατακτητής; Ποιοί οι δικοί μας. Πού είναι οι βουλευτές μας; (ε ….και εσύ …τέτοια εποχή χωρίς εκλογές …πού να είναι; Στα καθήκοντα τους!) άραγε πότε θα είναι δίπλα μας; πότε θα είναι κοντά σ’ αυτούς που μας χρειάζονται; Σ’ αυτό το θέατρο του παραλόγου καλώ ανοικτά τον κόσμο να στηρίξει την προσπάθεια μας για επάνδρωση και βελτίωση του σχολείου μας, διότι αυτοί που έχουν ευθύνη δεν είναι εδώ.
Τέλος τα παιδάκια του Ριζοκαρπάσου απάντησαν την επιστολή της Θάλειας (μαθήτρια μας στο Δημοτικό της Καθαρής στην Λάρνακα – με καταγωγή από τα κατεχόμενα) και την οποία επιστολή σας κοινοποιούμε. Θα απαντήσει η Θάλεια! Αυτό το ξέρω. Θα απαντήσει όμως και το υπουργείο μας, θα απαντήσει η κοινωνία μας;
Επίσκεψη στο Γυμνάσιο Ριζοκαρπάσου
Την ίδια εγκάρδια υποδοχή είχαμε από τον Διευθυντή κ. Φάνη Σεργίου και τους καθηγητές του Γυμνασίου Ριζοκαρπάσου, οι οποίοι επίσης μας ξενάγησαν στο σχολικό χώρο. Λόγω του ότι το σχολείο είναι μικρό και οι αίθουσες λιγοστές, τα μαθήματα μοιράζονται κατά ομάδες για κάθε αίθουσα. Οι εκπαιδευτικοί μας μίλησαν για το πώς περνούν στις κατεχόμενες περιοχές μας. Εξ όσων πληροφορηθήκαμε, ο κύριος Σεργίου καταβάλλει υπεράνθρωπες προσπάθειες για να βοηθήσει αυτά τα παιδιά, ο οποίος μαζί με την ομάδα του μας ενημέρωσαν όπως και στο νηπιαγωγείο και δημοτικό για το τι εξοπλισμό χρειάζονται.
Το Γυμνάσιο μας πέτυχε να πάρει μέρος στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα Erasmus Plus – Comenius.
Υπόσχεση δική μας να καταστήσουμε θεσμό αυτή την επίσκεψη. Να καταφέρουμε να μην είναι μια εθιμοτυπική επίσκεψη αλλά μια επίσκεψη αγάπης και στήριξης. Τα σχολεία μας, οι μαθητές μας χρειάζονται την δική μας αγάπη. Χρειάζονται την δική μας στήριξη. Δεν χωράνε εκπτώσεις αγαπητοί μας Ιθύνοντες. Και αν εσείς δεν μπορείτε να ανταποκριθείτε, μην στεναχωριέστε, έχει κόσμο με αγάπη… έχει κόσμο με όρεξη να βοηθήσει.
Οδοιπορικό Επιστροφής
Η ζωή στο Ριζοκάρπασο είναι σαφώς αρκετά διαφορετική από τη δική μας. Στερούνται πάρα πολλά και σαν σχολεία και σαν οικογένειες και γενικά στην καθημερινότητά τους. Πράγματα τα οποία για εμάς είναι αυτονόητα και δεδομένα, γι’ αυτούς δυστυχώς αποτελούν πολυτέλεια. Παράδειγμα ότι στην επιστολή τους ζητούν δωράκια που είναι ζωάκια και όχι τίποτα άλλο. Αυτό λέει πολλά για τις δικές τους ευαισθησίες και ανάγκες. Η δουλειά που κάνουν οι εκπαιδευτικοί μας εκεί είναι καταπληκτική. Τους αξίζουν χίλια ευχαριστώ.
Στην επιστροφή μας προς τις ελεύθερες περιοχές, επισκεφθήκαμε μερικές εκκλησίες. Πήγαμε για προσκύνημα στον Άγιο Συνέσιο στο Ριζοκάρπασο και μετά στον Άγιο Θέρισσο της Γιαλούσας, που είναι ένα ερειπωμένο εκκλησάκι χωρίς καν εικόνες. Κάτω από το εκκλησάκι αυτό, υπάρχει πηγή απ’ όπου ο κάθε επισκέπτης μπορεί να πάρει αγίασμα.
Μπαίνοντας στο χωριό της Αγίας Τριάδας, αντικρίσαμε στα δεξιά μας την Βασιλική της Αγίας Τριάδας, η οποία είναι μοναδικού ενδιαφέροντος, λόγω του ψηφιδωτού της στο οποίο έχει αποδοθεί τεράστια ιστορική σημασία. Τέτοια ψηφιδωτά υπάρχουν μόνο δύο σε ολόκληρο τον κόσμο και το ένα βρίσκεται στην Αγία Τριάδα. Η Βασιλική επίσης, χαρακτηρίζεται από σπάνια αρχιτεκτονική.
Αργότερα περάσαμε από την εκκλησία της Αγίας Τριάδας και αφού διαπιστώσαμε ότι ήταν κλειστή, ακολούθως επισκεφθήκαμε το σπίτι του κύριου Σάββα και της κυρίας Μαρούλας Λιασή. Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων εγκλωβισμένων που κρατάνε τα κλειδιά της εκκλησίας μας. Το σπίτι τους πολύ κοντά από την εκκλησία μας διατηρημένο γεμάτο αγάπη και Ελληνική περηφάνια. Αυτοί οι δύο άνθρωποι βίωσαν και βιώνουν πάρα πολλά τόσα χρόνια κάτω από το Τούρκικο Καθεστώς.
Μοιράστηκαν μαζί μας τις καθημερινές ασχολίες τους και μας ξενάγησαν στο παλιό αρχοντικό τους. Μας μίλησαν για τον αγνοούμενο γιο τους, του οποίου τα οστά βρέθηκαν φέτος το Καλοκαίρι σε ομαδικό τάφο στην Κερύνεια. Μοιράστηκαν μαζί μας τα γεγονότα του Αυγούστου του 1974 , όταν αντίκρισαν για στερνή φορά το γιο τους, στον με δισταγμό αποχωρισμό τους για τον πόλεμο κατά του Τουρκικού ζυγού και των ξένων δυνάμεων. Μας περιέγραψαν πόσο πολύ περίμεναν την επιστροφή του, η οποία έγινε αφού πέρασαν 40 χρόνια κατοχής και αντί για το μονάκριβο γιο τους παρέλαβαν ένα φέρετρο οστών, γιομάτο νιάτα που έπεσαν μαχόμενα για την πατρίδα. Ησύχασαν όμως. Μετά από 40 χρόνια ταλαιπωρίας ήρθε η ανάπαυση – για τον λεβέντη τους αλλά και για αυτούς!
Η δύναμη της ψυχής και της καρδιάς. Και οι δύο ήταν χαμογελαστοί. Πείραζαν ο ένας τον άλλο αστειευόμενοι και πάντα με γέλιο και χαρούμενοι. Στα 90 τους χρόνια βλέπεις ότι η αγάπη ήταν και είναι το μέγιστο των 70 χρόνων γάμου. «Εδώ θα ακούσετε μόνο χαρές…». η κουβέντα του κύριου Σάββα. Θέλοντας να μας τονίσει ότι παρόλες τις δικές τους προσωπικές αλλά και εθνικές πίκρες, δεν έχουν χώρο τα κακά …παρά μόνο τα θετικά. (αρχαίο πνεύμα αθάνατο) Λίγο πριν αποχωρήσουμε ο κ. Σάββας μας είπε “να έρχεστε να μας βλέπετε γιατί μας δίνετε μεγάλη χαρά, γιατί το χρειαζόμαστε”. Αυτή η φράση μας έμπηξε μαχαίρι στην καρδιά. Εκεί διερωτάσαι, γιατί δεν πήγα πιο νωρίς; Γιατί σκέφτομαι μόνο τον εγωισμό μου και να λέω περίτρανα, «δεν πάω να δείξω το διαβατήριο μου για να πάω σπίτι μου», Ένας από αυτούς και εγώ! Τολμηρή δήλωση, τρανή ή και πολύ επιβλητική… χωρίς να ξέρω όμως τις λεπτομέρειες τι θα μου συνέβαινε σήμερα, πριν προσκυνήσω στις έρημες και ταπεινωμένες μας εκκλησίες, πριν φιλήσω το χέρι του κ. Σάββα και της κας Μαρούλλας, πριν… ανακαλύψω σήμερα που πήγα, τι είδα…. Πριν καταφέρω να αποκαλύψω στον εαυτό μου τα σημερινά μου περπατήματα. Σήμερα όμως η φιλική μαχαιριά του κύριου Σάββα με τρυπά κάθε λεπτό…. Γιατί να μην πάω πιο νωρίς; Γιατί να στερώ λίγη ώρα χαράς στους δικούς μας ακρίτες; Γιατί μας τρώει ο εγωισμός; Γιατί; Γιατί; Ένα γιατί που μας δίνει μεγαλύτερη θέληση να επιστρέψουμε σύντομα εκεί. Εκεί που ένα προσκύνημα δεν είναι σε βυζαντινή εκκλησία. Εκεί που το προσκύνημα είναι εθνική, ηθική και χριστιανική υποχρέωση με ένα χρώμα Καρπασίτικο.
Στην πορεία μας για τις ελεύθερες περιοχές περάσαμε και πάλι από το Βαρώσι κάνοντας στάση στο Μοναστήρι του Αποστόλου Βαρνάβα το οποίο έχει μετατραπεί σε μουσείο, φιλοξενώντας μέσα αρχαία κειμήλια της Κύπρου από την εποχή του Χαλκού μέχρι και Βυζαντινά. Η εκκλησία του Αποστόλου Βαρνάβα έχει γίνει επίσης μουσείο εικόνων. Ίσως να μπορέσουν κάποτε τα αδέλφια μας Τουρκοκύπριοι να ορθώσουν το κεφάλι και να ζητήσουν από τους κατακτητές να σεβαστούν τις δικές μας εκκλησίες όπως σεβόμαστε εμείς τα δικά τους τεμένη.
Στο τέλος της ημέρας οι Τούρκοι και ο κ. Ερτογάν θα ευλογηθούν να καταλάβουν ότι ο θεός είναι ένας (άσχετα με το όνομα που του δίνει η κάθε θρησκεία) και ότι κάθε ναός είναι οίκος του θεού. Αυτό πρέπει να του το εμπεδώσουμε. Ίσως μια μέρα ο Ύψιστος να του δώσει την νόηση να συμπεριφερθεί ευλαβικά στις δικές μας εκκλησίες, όπως ένας θρησκευόμενος θα πρέπει να κάνει.
Τέλος, προσκυνήσαμε τον τάφο του Αποστόλου Βαρνάβα όπου τα 2000 χρόνια ιστορίας κτυπάνε τον κύριο Ερτογάν σαν καταπέλτης. Είναι αλήθεια διαφορετική η νοοτροπία μιας κουλτούρας 5000 χρόνων και μιας άλλης πολύ πιο πρόσφατης. Η επιστροφή προς τις ελεύθερες περιοχές είχε ήδη αρχίσει. Το ερώτημα είναι ένα. Θα φτάσουμε ποτέ;
Ευχαριστούμε πολύ τα άτομα που μας συνόδευσαν στην ευλαβική αυτή επίσκεψη
•Κυριακούλα Πλυσή,
•Κίκα Π. Βάσιλα,
•Ελισάβετ Βάσιλα,
•Γιάννα Βασίλη,
•Αντώνης Γεωργίου
•Χρήστος Θεοφίλου
Επίσης ευχαριστούμε όλους εσάς που με τον δικό σας τρόπο στηρίξατε και βοηθήσατε στην εκπλήρωση της δικής μας υπόσχεσης. Ευχαριστούμε εσάς που απλόχερα στηρίξατε οικονομικά την επίσκεψη μας. Όλοι οι χορηγοί θα αναρτηθούν στην Ιστοσελίδα της Παγκύπριας Συνομοσπονδίας προδημοτικής, αλλά θα σας ευχαριστήσουμε γραπτώς.
Την ίδια ώρα παρακαλώ σημειώσατε ότι δεχόμαστε εισφορές για την κατασκευή Πολυπαιγνιδιού, αλλά αποθήκης στο Νηπιαγωγείο μας στο Ριζοκάρπασο. Για περισσότερες πληροφορίες αποταθείτε στα γραφεία μας στην Λεμεσό ή και στα γραφεία του Τ. Κουζαλή στο Παραλίμνι στο 23811788]]>

غير مصنف

Η Τοπικη Αυτοδιοικηση ως θεσμος σταθεροτητας και ειρηνης

dimarchos_deryneias400

Tου Δημάρχου Δερύνειας
κ. Άντρου Καραγιάννη
Aφορμή για τη συγγραφή αυτού του άρθρου αποτέλεσε το διεθνές συνέδριο Τοπικών Αρχών με θέμα την αλληλεγγύη προς τον παλαιστινιακό λαό, που έλαβε χώρα στη Ραμάλα, στη Δυτική Όχθη. H θεματολογία του συνεδρίου αφορούσε τη διασφάλιση της σταθερότητας, της ασφάλειας και της ειρήνης, τόσο σε τοπικό, όσο και σε εθνικό επίπεδο.
Αρχή στο συνέδριο έκανε ο εκπρόσωπος της Νότιας Αφρικής με τα λόγια του αείμνηστου Νέλσον Μαντέλα: «Αν πραγματικά θέλεις να αλλάξεις κάποια πράγματα θα πρέπει να μάθεις να ακούς», ικανότητα την οποία ως εκλελεγμένοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση σίγουρα θα πρέπει να εφαρμόζουμε.
Καθώς τα προβλήματα στη Δυτική Όχθη είναι πληθώρα, οι τοπικοί άρχοντες αγωνίζονται να τα περιορίσουν και να φτιάξουν δρόμους και πεζοδρόμια, να περισυλλέξουν τα σκουπίδια, να απομακρύνουν τα εγκαταλειμμένα αυτοκίνητα και το πιο βασικό να τροφοδοτήσουν το κάθε νοικοκυριό με καθαρό νερό και ηλεκτρικό ρεύμα. Ο φωτισμός στους δρόμους και στα σπίτια είναι αδύνατος, το πόσιμο νερό λιγοστό και συχνά θολό, αφού οι Παλαιστίνιοι αναγκάζονται να αγοράσουν νερό από το Ισραήλ, το οποίο προέρχεται από πηγές στη Δυτική Όχθη.
Στην Παλαιστίνη, οι Τοπικές Αρχές συγκεντρώνουν αρκετές εξουσίες κι ως τοπικές κυβερνήσεις, που είναι, υπάγονται στο Υπουργείο Τοπικών Κυβερνήσεων. Οι παλαιστίνιοι τοπικοί άρχοντες δε διστάζουν να τα βάλουν με τον ισραηλινό στρατό, με τον οποίο δημιουργούνται προβλήματα, λόγω της συνεχούς παρακολούθησης και της ύπαρξης υψηλού τείχους, μήκους 774 χιλιομέτρων.
Επιπρόσθετα, η Δυτική Όχθη είναι χωρισμένη από τους Ισραηλίτες σε τρεις ζώνες με τους κατοίκους στη Ζώνη Γ΄ να υποβάλλονται στους πιο αυστηρούς ελέγχους. Στη Ραμάλα ενδεικτικά χρειάστηκαν δέκα χρόνια, για να παραχωρηθεί άδεια για τη δημιουργία νέου κοιμητηρίου. Πέραν των τρομερών προβλημάτων, που τους προκαλεί ο αποκλεισμός και ο εποικισμός, οι κάτοικοι στη Λωρίδα της Γάζας και στη Δυτική Όχθη, αντιμετωπίζουν επίσης σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα. Όπως αποκάλυψε ένας παλαιστίνιος δήμαρχος, οι συνεχείς βομβαρδισμοί καταστρέφουν τις υποδομές και τη γεωργία, αφήνοντας πίσω ερημωμένες περιοχές, όμοιες με τον κρανίου τόπο που αφήνει πίσω της το χτύπημα μιας πυρηνικής βόμβας.
Παρόλες τις δυσκολίες, οι παλαιστίνιοι συνάδελφοι προσπαθούν, μέσω διδυμοποιήσεων και συνεργασιών, να αναπτύξουν φιλικές σχέσεις με άλλες χώρες, για ανταλλαγή εμπειριών στους τομείς της ανάπτυξης, της ανθρωπιστικής βοήθειας, του πολιτισμού και των υπηρεσιών. Ως φιλειρηνικός λαός που είναι, ζητούν ισότητα και αντιτίθενται στην άσκηση βίας και τρομοκρατίας. Γι’ αυτό το λόγο οι παλαιστινιακές Τοπικές Αρχές δίνουν το άπαν των δυνάμεων τους, για να νιώθουν ασφαλείς οι δημότες, να έχουν εργασία και να απολαμβάνουν όσο το δυνατό πιο πολύ κοινωνικό κράτος και σύστημα υγείας. Αυτό που επιζητούν είναι ειρήνη τόσο στην πατρίδα τους, όσο και σ’ ολόκληρο τον κόσμο, έτσι όπως ακριβώς το απέδωσε ο παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούτ Αμπάς : «Θέλουμε να κοιμόμαστε ήσυχοι με ασφάλεια στα σπίτια μας και να καλλιεργούμε άφοβα τα χωράφια μας».
Η ιστορία και η πραγματικότητα του παλαιστινιακού λαού συναντιέται συχνά με την ιστορία του κυπριακού λαού. Η ύπαρξη διαχωριστικού τείχους και συρματοπλέγματος, η παρουσία εποίκων, οι αυστηροί έλεγχοι στα οδοφράγματα, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η αμφισβήτηση του status quo προκαλούν αισθήματα ανασφάλειας και αναταραχής και στους δύο λαούς. Όσο υπάρχει κατοχή και μοιρασμένες περιοχές κάποιοι θα αδικούνται. Κι είναι σε αυτό το σημείο που έρχονται οι Τοπικές Αρχές ή οι τοπικές κυβερνήσεις, όπως είναι γνωστές σ΄άλλες χώρες, να συμβάλουν στη σταθερότητα, στην ασφάλεια και στην ειρήνη.
Επιστρέφοντας, τώρα, στη δική μας χώρα, είναι ξεκάθαρο πως για να καταφέρουμε να προσφέρουμε καλύτερες υπηρεσίες στους δημότες μας και να τους κρατήσουμε στη γη μας, χρειαζόμαστε τη στήριξη της κεντρικής κυβέρνησης αλλά και την αυξημένη εμπιστοσύνη των πολιτών καθώς η ηρεμία και η σταθερότητα που προάγει κι εξασφαλίζει η τοπική αυτοδιοίκηση, θα αποτελέσουν καταλυτικό παράγοντα για την επίτευξη της πολυπόθητης λύσης του Κυπριακού.]]>